Yıl 1964, Mitatpaşa İlkokulu beşinci sınıftayız. O yıllar hocalarımız münazaralar yapardı farklı konular seçerlerdi. Konuları farklı sınıflara verirlerdi. Konularda genelde tartışılacak güncel konulardı. Diyelim 5-A sınıfına para mutluluk getirir mi, 5-B sınıfına da mutluluk parayı getirir mi? veya ilim mi güçlüdür, kılıç mı güçlüdür. Farklı konularda bizleri görevlendirirlerdi. İki hafta sonrada okulu toparlayıp bir salonda konuyu alan sınıflar sahnede ayrı masalarda ,juri heyeti önünde yarışırlardı. Bende yarışmaları sevdiğimden yarışmacılar arasında zaman zaman yer alırdım. Bir yarışmada ben mutluluk parayı getirir tarafını savunuyordum ve bizim gurubumuz kazanmıştı lakin bu günlerde kapitalizmin zalim ve acımasızlığı ile para öne çıkıyor. Her yeri kasıp kavuruyor. Acaba diyorum gerçekten mutlu olmak için çok paraya ihtiyaç var mı veya parası çok olanlar mutlu mu?
Amerika’da yapılan bir araştırmada paranın mutluluktaki payı belirli bir oranda onuda Türkiye oranına vurduğumuzda ya bir araba kadar yada küçük bir ev kadar. Sonuçta belirli bir oran ondan sonraki paralar ve mallar başka kaygılar getiriyor. İş adamında rekabet, para sahibinde enflasyon, fabrika sahibinde maaş ödeyememe endişesi veya dünyadaki konjeaktörle ilgili streslerin artması. Görüldüğü gibi zenginlik mutluluk getirmediği gibi üzüntü ve keder getirebiliyor zira pandemide birçok insan varlığını kaybettiğinden ya üzüntüde kaldı yada mutluluğunu kaybetti az parası olanlar kaybedecek bir şeyleri olmadığından stabil kalarak mutluluklarını devam ettirdiler.
Bu, şu anlama gelmemeli az çalışayım, az kazanayım değil tabii ki çalışıp kazanıcaz( iki günü bir olan zarardadır) düstüru ile gayret edeceğiz lakin mutluluğu da paranın içine koyup tüm güzellikleri madde gözlüğüyke bakmayacağız. Hepimiz bilirizki zenginlik yemek,içmek ve giyinmekle kayım değildir, yatla katla değildir. Zararını bildiğimiz halde iştiğimiz sigara misali gibi sosyal medyanın algı operasyonları ile maddenin kölesi olmak kendimizi , ailemizi kurtarmada zorlanıyoruz. Halbuki mutluluğun bir trend olduğunu inişli çıkışlı olduğunu unutuyoruz. Çıkışın bir şükür gerektiğini inişin bir sabır gerektirdiğini her ikisininde de sevap oluşturduğunu hatırlarsak inanıyorum mutluluk sadece para olmadığını idrak eder ne evler ne de ocaklar yakarız ne kalpler ne de yürekler kırarız.
Mutluluk sadece para ve malda olsaydı milyonlarca doları olan Whitney Houston, Amy Winehouse, Michael Jackson, hazin ve mutsuz ölmezlerdi. Ünlü bilim adamı Einstein’ın dediği gibi “ Başarı peşinde koşmak ve bununla beraber gelen sürekli huzursuzluğa karşın sakin ve alçak gönüllü bir yaşantı daha fazla mutluluk getirecektir”. Unutmayalım ki çocuklarımız bizim kadar mutlu olamaz çünkü o zaten bu standartlarla başladı hayata.
Ahmet Al
Türkiye Postası Gazetesi
23.10.2022
Sn.Ahmet Al hocam . Huzur ve mutlu olmak isteyen kişi ve kişiler zirveye yılan gibi sürüne sürüne çıksınlar ki zirvede kalsınlar . Mutluluğundan ve huzurum önemli değil diyorsa kişi zirveye Kartal gibi çıkar zaman içinde ne huzur ne mutluluk kalır .Hırs olmamalı.